تثبیت داروهای ضد سرطان با نانوساختارها

به گزارش روابط‌عمومی بنیاد ملی علم ایران (INSF)، نانوساختارها، ترکیباتی هستند که در درمان بیماری‌هایی نظیر سرطان، کاربرد زیادی دارند. بنیاد ملی علم ایران با هدف پیشرفت علم پزشکی از طرح‌های تحقیقاتی در این زمینه حمایت می‌کند.

«تثبیت داروهای ضدسرطان دوکسوروبیسین و پمتریکس و عامل هدفمندکننده گلوتامین در سطح طلا: تهیه، توصیف فیزیک وشیمیایی و بررسی اندرکنش نانوساختارهای حاصل با سلول‌های سرطانی» عنوان طرح فاطمه یعقوبی در قالب پسادکتری است که با راهنمایی رضا کریمی شرودانی و حمایت بنیاد ملی علم ایران انجام داده است.

یعقوبی که مدرک کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی خود را در رشته شیمی - شیمی تجزیه از دانشگاه اصفهان دریافت کرده است؛ درباره این طرح توضیح داد: تثبیت مولکول‌ها و بیومولکول‌ها در سطح، امکان طراحی و ساخت سامانه‌های جدید شیمیایی و بیوشیمیایی را فراهم می‌کند. از جمله این کاربردهای تخصصی می‌توان به طراحی و ساخت سامانه‌های جدید و پیشرفته در تکنولوژی هدفمندشده انتقال داروها، به ویژه داروهای ضدسرطان، اشاره کرد.

وی ادامه داد: به‌کارگیری نانوفناوری، راه‌های جدیدی را برای تهیه، توسعه و حمل کارآمد و مؤثر داروهای ضدسرطان باز کرده است، در همین راستا، تاکنون انواع مختلفی از سامانه‌های چند عاملی، بر پایه پلیمرها، ساختارهای مزومتخلخل، ترکیبات مغناطیسی و طلا برای تثبیت و انتقال داروها در درمان ترکیبی استفاده شده است اما مقاومت دارویی در رابطه با درمان سرطان، یک چالش اساسی محسوب می‌شود.

این محقق و پژوهشگر در ادامه بیان کرد: تلاش‌های زیادی برای غلبه بر مشکلات مقاومت دارویی انجام شده است. از جمله داروهای ضدسرطان که از نظر جهانی مورد توجه قرار دارند، دوکسوروبیسین و پمتریکس است. هدف ما در این تحقیق، در ابتدا تثبیت گلوتامین به عنوان عامل هدفمندکننده در سطح طلا، سپس توصیف و بررسی رفتار فیزیکوشیمیائی نانوساختارهای حاصل شده بود.

وی ادامه داد: در ادامه کار، از سطح هدفمندشده برای تثبیت داروهای ضدسرطان از طریق برهم‌کنش‌های کووالانسی استفاده می‌شود و نانوساختارهای حاصل که حاوی عامل هدفمندکننده و داروهای ضدسرطان هستند نیز از نظر پایداری و به دست آوردن اطلاعات بنیادی بررسی و مطالعه شدند.

یعقوبی درباره نتایج این طرح گفت: نتایج این تحقیق می‌تواند در تولید دانش فنی برای تهیه نانوساختارهای تشخیصی درمانی ترکیبی هدفمندشده مفید و کارآمد باشد و در سطح بین‌المللی، افق‌های روشنی را در سنتز نانوساختارهای هدفمند انتقال داروهای ضدسرطان ایجاد کند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: امکانات و تجهیزات آزمایشگاهی بزرگترین مشکل پیش روی انجام این طرح بود و دستگاه‌های مورد نیاز باید طوری تنظیم می‌شد که سلول‌های مورد آزمایش، ازبین نرود. این موضوعات، مشکلاتی بود که در انجام طرح وجود داشت اما توانستیم این مشکلات را مرتفع کنیم و طرح به نتیجه رسید.