تلاش محققان ایرانی برای بررسی سیاه‌چاله‌ها

به گزارش روابط‌عمومی بنیاد ملی علم ایران (INSF)، دنیای محققان و پژوهشگران فقط به روی زمین محدود نمی‌شود و پژوهشگران زیادی در زمینه نجوم، فضا و مسائل مربوط به ماورای کره زمین، تحقیقات خود را متمرکز کرده‌اند. بنیاد ملی علم ایران هم از این نوع تحقیقات، حمایت می‌کند تا در‌های جدیدی از علم به روی جامعه گشوده شود.

«پاسخ‌های جدید سیاه‌چاله‌ای در نسبیت عام» عنوان طرحی است که رضا سعادتی در قالب رساله دکتری با راهنمایی فاطمه شجاعی باغینی به انجام رسانده و بنیاد ملی علم ایران نیز از این طرح حمایت کرده است.

سعادتی درباره شکل‌گیری ایده این طرح گفت: اخیراً آزمایش‌ها و تحقیقات زیادی در خصوص سیاه‌چاله‌ها انجام شده است و من هم به دلیل علاقه‌ام نسبت به این موضوع، تصمیم گرفتم مسائل نظری سیاه‌چاله‌ها را تا حد ممکن بررسی کنم.

وی ادامه داد: پاسخ‌های جدید معادلات میدان اینشتین، با استفاده از فرمالیزم اتصال ازرائیل بدست آورده شده و با استفاده از این فرمالیزم فضازمان‌های مختلفی را با شرایط مرزی مناسب می‌توان به یکدیگر متصل کرد. هرچند رویکرد ابتدایی ما انتخاب فضازمان‌های ناتکین به عنوان پاسخ داخلی بود و البته ناحیه خارجی نیز با یک سیاه‌چاله‌ شناخته شده توصیف می‌شود؛ اما این دو فضازمان مختلف با یک پوسته نازک ماده به یکدیگر متصل می‌شوند و بر همین اساس، پایداری آن‌ها در این تحقیق بررسی شد.

وی اضافه کرد: با استفاده از معادله تحول پوسته، پایداری این دو فضازمان مختلف با روش پتانسیل مؤثر مطالعه و بررسی شد.

این محقق و پژوهشگر در ادامه گفت: همچنین پاسخ‌های دینامیکی نیز در این تحقیق مورد توجه قرار گرفتند و با استفاده از روش وایدیا، ثابت‌های انتگرال‌گیری موجود در پاسخ‌های سیاهچاله‌ای را تابعی از مختصه زمان در نظر گرفته و خواص آن را بررسی کردیم.

سعادتی درباره اهداف انجام این طرح نظری گفت: اتصال فضازمان کسیلو به دیگر پاسخ‌‌های نسبیت عام، مطالعه و یافتن پاسخ‌های ناتکین، بررسی ساختار علّی پاسخ‌ها با استفاده از نمودار پنروز و بررسی ترمودینامیک پاسخ‌ها از جمله اهداف انجام این طرح بود که خوشبختانه حاصل شد.

وی در پایان خاطر نشان کرد: از آنجا که این تحقیق، یک تحقیق نظری بود و نیاز به منابع مقالات در آن احساس می‌شد، من برای تحقیق نیاز به دسترسی به مقالات prd و prl داشتم که به خاطر تحریم‌ها علیه ایران، این دسترسی غیر ممکن بود و دانشگاه‌ها نیز اشتراکات این دو منبع معتبر را نداشتند. به همین دلیل من بدون دسترسی به نسخه‌های اصلی مقالات و فقط از روی نسخه موجود در اینترنت، به اطلاعات آن‌ها دسترسی پیدا کردم.