بررسی میزان آموکسی سیلین در تصفیه خانه‌ها

به گزارش روابط عمومی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور(INSF)، آنتی بیوتیک‌ها و استفاده بیش از حد از آن‌ها در دنیای کنونی، یک معضل محسوب می‌شود. از این رو محققان تلاش می‌کنند تا بررسی ابعاد مختلف آن، میزان آسیب آن را کاهش دهند. صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور هم از طرح‌های پژوهشی در این زمینه حمایت می‌کند.

سنتز بیوفوتوکاتالیست نانوساختار و ارزیابی آن به منظور تجزیه میکروآلاینده آموکسی سیلین عنوان طرحی است که سمیه سهرابی در قالب رساله دکتری و با راهنمایی مصطفی کشاورز مروجی به انجام رسانده است.

سهرابی دکتری تخصصی مهندسی شیمی - مهندسی شیمی پیشرفته خود را از دانشگاه‌امیرکبیر دریافت کرده است و کارشناسی ارشد مهندسی شیمی - مهندسی شیمی پیشرفته از دانشگاه کردستان دارد.

این محقق که مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی شیمی - صنایع غذایی از دانشگاه رازی کرمانشاه دریافت کرده است، درباره طرح خود توضیح داد: سنتز بیوفوتوکاتالیست نانوساختار Ti/TiO۲/ZnO/GOx در یک سیستم میکروفلوئیدیک، مشخصه‌یابی و ارزیابی آن به منظور تجزیه میکروآلاینده آموکسی سیلین عنوان کامل طرح من است. همان طور که می‌دانید به کمک ابزار‌های دقیق شناسایی مواد، وجود آنتی بیوتیک‌های پر تجویز در جریان خروجی تصفیه خانه‌ها تأیید شده است. از میان این آنتی بیوتیک‌ها، آموکسی سیلین به علت میزان مصرف بالا، از لحاظ مقاومت به تصفیه زیستی و خطر ناشی از رشد باکتری‌های مقاوم به آموکسی سیلین که سلامت انسان و محیط زیست را تهدید می‌کند، به عنوان یک میکروآلاینده جدید و مهم برای تجزیه و تحلیل انتخاب شد.

وی ادامه داد: با توجه به عدم کارایی روش‌های زیستی که در تصفیه خانه‌ها متداول است و روش جذب در کنترل و کاهش این آلاینده، روش فوتوکاتالیستی به منظور تجزیه آلاینده‌های زیست تجزیه ناپذیر، مطرح شد.

این محقق و پژوهشگر افزود: استفاده فوتوکاتالیست به صورت نانوذرات معلق باعث کلوخه شدن و کدورت محلول می‌شود که عمق نفوذ نور را نیز محدود می‌کند و البته منجر به هدر رفت فوتوکاتالیست نیز می‌شود. همچنین جداسازی آن از محلول کار مشکلی است. به همین دلیل استفاده از فوتوکاتالیست در حالت تثبیت شده به سایر شرایط، ارجحیت دارد.

سهرابی ادامه داد: از آنجا که اندازه فوتوکاتالیست‌ها در فعالیت آن‌ها نقش مهمی دارد، راندمان فرآیند فوتوکاتالیستی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. لذا با توجه به خطرات آموکسی سیلین برای محیط زیست و سلامت انسان و اینکه تصفیه خانه‌های متداول برای تجزیه آنتی بیوتیک‌ها به خصوص آموکسی سیلین، طراحی نشده‌اند، طراحی سیستمی جدید برای حذف این میکروآلاینده ضروری است.

وی در ادامه تصریح کرد: در طراحی سیستم تصفیه جدید، استفاده از راکتور‌های میکروفلوئیدیک به علت ابعاد کوچک و قابل حمل بودن، موجب صرفه‌جویی در مواد، انرژی و زمان می‌شوند. همچنین از طرفی به علت نسبت بالای سطح به حجم، واکنش‌های سطحی مانند فرآیند فوتوکاتالیستی با راندمان بالاتری قابل انجام است. به علاوه، توزیع یکنواخت نور که در فرآیند‌های فوتوکاتالیستی بسیار اهمیت دارد، در سیستم‌های میکروفلوئیدیک امکان‌پذیر می‌شود.

این محقق درباره فرایند ارسال طرح به صندوق نیز توضیح داد: ۱۳ بهمن ماه ۹۸ طرح را در قالب رساله دکتری به سامانه صندوق ارسال کردم و فرایند ارزیابی و داوری و تصویب در کمیته تخصصی تا خرداد ماه سال ۹۹ طول کشید و سرانجام در ۲۸ آیان به عقد قرارداد منجر شد و من نیز توانستم با کمک استاد راهنما دکتر کشاورز مروجی طرح را در زمان معین شده به پایان برسانم.

وی در پایان خاطر نشان کرد: طراحی و ساخت سیستم میکروفلوئیدیک برای تولید فوتوکاتالیست در دمای پایین، طراحی و ساخت سیستم میکروفلوئیدیک برای تصفیه میکروآلاینده آموکسی سیلین از نتایجی است که این طرح داشته است تا بتوان با کمک آن، ذره‌ای از وجود مواد مسموم و آسیب زننده به محیط زیست، انسان و اکوسیستم طبیعی را کم کرد.

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:

کانال صندوق در بله: https://ble.ir/insf_pr
کانال صندوق در تلگرام: https://t.me/insf_pr
پیج صندوق در اینستاگرام: https://instagram.com/insf_pr?igshid=Yzg5MTU1MDY